مشارکت مادران در جامعه

موضوع : مشارکت مادران در جامعه

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

مقدمه :‌
ارتباط ميان مادر و فرزند نه تنها از زمان تولد بلكه حتي پيش از آن نيز اثر بسيار مهمي بر رشد رواني كودك دارد . نگرش گرم و سرد مادر نسبت به كودك موجب سازگاري و ناسازگاري كودك در آينده مي‌شود و محروميت از مراقبتهاي مادرانه رشد اجتماعي و حركتي كودك را به تاخير مي‌اندازد 
رشد اجتماعي كودك بيانگر آن است كه تا چه حدود روابط امور و رفتار اجتماعي را درك و عدل مي‌كند . براي رسيدن به اين هدف فرد بايد بكوشد علايق ديرين و نا موفق خود را تغيير دهد و از رفتارهاي تازه و موثر پيروي كند
مدرسه در مورد پيوندهاي اجتماعي چون آزمايشگاهي بشمار مي‌رود . كودك احساس مي‌كند كه چه در خانه به منزله و اصول رفتار به كار مي‌رفت در مدرسه اجرا نمي‌شود . مدرسه براي بسياري از كودكان نخستين تجربه گروهي واجتماعي در خارج از محيط خانواده است و در اينجا بايد رفتار متناسب با دو محيط باشد . در مدرسه رفتار اجتماعي كودك به مواردي مانند : اظهار ادب ، سكوت ، آرامش ، اجازه گرفتن ، مسخره كردن ، به گفته‌هاي ديگران گوش فرا دادن و منافع گروه را مقدم شمردن اطلاق مي‌شود . همكاري كودك به معناي رعايت مقررات و انضباط مدرسه ، سر وقت حاضر شدن ، رفتار منصفانه داشتن است .
ارتباط معنوي كودك با مادري كه در بيرون از منزل كار مي‌كند و كودكي كه مادرش خانه‌دار است در دو قطب متفاوت قرار مي‌گيرد كه مدرسه نيز در اين مورد نمي‌تواند عواطف عقب افتاده كودك محروم از عاطفه مادري را جبران كند . از اينروست كه عضو جامعه و آينده از احساسات متحدالشكل براي گزينش پايگاههاي مختلف در جامعه محروم مي‌شود هر چند جامعه خود نيز در پاسخگويي نيازهاي كودك سهميم است و او را در اجتماعي شدن ياري مي‌دهد ولي زير بناي آمادگي در انطباق با محيط و پذيرفتن انسانها در خانواده بويژه در دامن مادر شكل مي‌گيرد .
مادران شاغل در مقايسه با مادران خانه‌دار وقت كمتري را به مراقبت كودكان خود اختصاص مي‌دهند . مدت زماني كه مادران شاغل فارغ التحصيل از دانشگاه به مراقب از فرزندانشان اختصاص مي‌دهند حدود يك سوم مدت زماني كه يك مادر خانه‌دار صرف اينكار مي‌كند .
با وجود اين دو نكته را بايد اضافه كرد كه :
اولاً :مدت زماني كه مادران شاغل صرف مراقبت از فرزندان مي‌كنند از نظر كيفي فعالانه‌تر ، هدف‌دارتر و جدي‌تر از اوقاتي است كه مادران غير شاغل به اين مي‌پردازند .
ثانياً : پدران خانواده‌هايي كه همسرانشان شاغل است در مقايسه با پدارن خانواده‌هايي كه همسرانشان خانه‌دار است مدت زمان بيشتري را صرف نگهداري بچه مي‌كنند .
البته نوع شغل ، درجه شغلي و ميزان علاقه مادران به كار در كيفيت تعامل و ميزان مراقبت از كودكان نقش مهمي دارد . بطور مثال : شغلي كه روحيه و احساس خود ارزشمندي يك مادر افزايش مي‌دهد بديهي است كه بهتر شدن رابطه مادر با كودك را در پي داشته باشد . با اين كه وجود مادر در خانه بويژه در يكي دو سال اول زندگي به منظور ايجاد دلبستگي بين مادر و كودك الزامي است و از هر يك سال عمر كودك يك هشتم آن در مدرسه و هفت هشتم بقيه در خانواده سپري مي‌شود . اما شرايط اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي جوامع بسياري از زنان اندكي بعد از تولد بچه روانه بازار كار كرده است .
بر اساس تحقيقات انجام شده طبق آمار سال 55-50 تنها 9 درصد افراد شاغل جامعه ما زن بوده‌اند . درحاليكه 6 درصد مردان شاغل تحصيلات عاليه دارند و اين رقم در مورد زنان شاغل به 18 درصد مي‌رسد .
با اين وجود بانوان از لحاظ دسترسي به آموزش در سطح پايين‌تري قرار دارند . بعبارت ديگر در شرايط مساوي تنها زماني مي‌توانند به كسب موفقيت‌هاي شغلي موفق شوند و به اشتغال بپردازند كه تحصيلات بالاتري داشته باشند
كودكان مادران شاغل در مقايسه با كودكان مادران خانه‌دار غالباً سازگاري شخصيتي و اجتماعي بهتري در مدرسه دارند و به نظر مي‌رسد كه دختران بيش از پسران از داشتن مادر شاغل بهره مي‌برند . دختران مادران شاغل از نظر اجتماعي يك الگوي شايسته دارند آنها به طريقي تربيت مي‌شوند كه سبب افزايش اعتماد به نفس ، احساس خود ارزشمندي و مستقل بودن آنان مي‌شود . اما در مورد پسران به گونه آي ديگر است و ممكن است براي پسران برداشتهاي تلويحي منفي بهمراه داشته باشد . مزاياي مادران شاغل بيشتر براي نوجوانان مفيد است تا نوزادان و كودكان مادران شاغل نوجواناني مسئوليت پذيرتر ترتيب مي‌كنند . بر خلاف عقايد معمول مبني بر اينكه اشتغال مادر به كودك آسيب مي‌رساند شواهد نشان مي‌دهد كه ممكن است براي كودك فوايدي هم داشته باشد .
تربيت چيست ؟
هيچ كاري دشوارتر ، ظريفتر و در عين حال شيرين‌تر از تربيت نيست . وقتي نهالي نشكفته در مقابل نگاه منتظر باغبان قامت مي‌كشد و يا غنچه‌اي زيبا به تبسم مي‌ايستد ، پر شكوهترين و لذت‌آفرين ترين حادثه اتفاق افتاده است . آنوقت كه يك باغبان بي شناخت زمين ، زمان و فصل ، نوعي بذر و مجموعه شرايط فردي براي باروري و شكوفايي به كشت و كار دست نمي‌يابد . مربي نيز بدون شناخت زمينه عاطفي و ذهني ، زمان و شرايط كودك گام در قلمرو تربيت نخواهد گذاشت .
تربيت امري جهاني است ،‌همانگونه كه كودك ، پديده‌اي جهاني است و تعلق به والدين يا ملت و كشور خاصي ندارد ، زيرا آثار وجودي او در عصر ارتباطات ، همه روابط را نيز مي‌تواند تحت تاثير قرار دهد . تربيت الزام معنوي ،‌محوري است كه نگهدارنده بشر است .
در تحليل نهايي شايد آموزش و پرورش و بالاخص تربيت يكي از معدود ريلهاي بين اين دو جهان باشد .
تربيت ، باغبان وجود انسان است ، شكوفايي و رشد هماهنگ و متعالي شكوفه‌هاي زندگي ، در گروي وجود باغبان دلسوز و تواناست . آنچه كه باغبان انجام مي‌دهد هموار نمودن زمينه‌هاي جوانه زدن دانه و نهال و تجلي استعدادها و توانمديهاي بالقوه انسان نيست .
اهميت تربيت كودك :
بدون شك شناخت ويژگيها و خصيصه‌هاي زيستي رواني كودكان ، اولين و اساسي‌ترين گام در فرايند تعليم و تربيت محسوب مي‌شود . هر قدر والدين و مربيان شناخت بيشتر و عميقتري از روند رشد و تحول كودكان داشته باشند ، با لطبع از آمادگي افزونتري براي درك نيازها و حسن تامين آنها و پرورش توانمنديهاي كودكان برخوردار خواهند بود .
فهرست مطالب
مقدمه 3
تربيت چيست ؟  6
اهميت تربيت كودك6
 مراحل نسبي تربيت كودك8
تربيت كودك در اسلام9
اهميت مادر11
اثر اشتغال مادر بر رشد كودك13
ضرورت وجود مادر براي فرزند15
نقش پدر16
پدر مسئول تربيت فرزنداست 17
جدايي كودك از مادر و پدر18
پرورش اجتماعي كودكان19
خصوصيات تربيت اجتماعي19
عوامل موثر در رشد اجتماعي كودك20
خانواده21
اولين نهاد تربيتي21
پرورش اجتماعي24
مراحل رشد اجتماعي24
نقش مادر در روند رشد اجتماعي كودكان25
بحث و نتيجه گيري 29
منابع 30