قانون تجارت الکترونیک جمهوری اسلامی ایران

موضوع : قانون تجارت الکترونیک جمهوری اسلامی ایران

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

باب اول- مقررات عمومی
مبحث اول – در کلیات
فصل اول- قلمرو و شمول قانون
ماده 1- این قانون مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسطه های الکترونیکی و با استفاده از سیستم های ارتباطی جدید به کار می رود.
فصل دوم – تعاریف
ماده 2
الف- داده پیام (Data Message) : هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری و یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.
ب- «اصل ساز» (Originator) : منشا اصلی داده پیام است که داده پیام به وسیله او یا از طرف او تولید یا ارسال می شود اما شامل شخصی که در خصوص «داده پیام» به عنوان واسطه عمل می کند نخواهد شد.
ج- مخاطب (Addressee) : شخصی است که اصل ساز قصد دارد وی داده پیام را دریافت کند، اما شامل شخصی که در ارتباط با داده پیام به عنوان واسطه عمل می کند نخواهد شد.
د- ارجاع در داده پیام (Incorporation By Reference) : یعنی به منابعی خارج از داده پیام عطف شود که در صورت مطابقت با ماده (18) این قانون جزئی از داده پیام محسوب می شود.
ه- تمامیت داده پیام (Integrity) : عبارت است از موجودیت کامل و بدون تغییر داده پیام. اعمال ناشی از تصدی سیستم از قبیل ارسال، ذخیره یا نمایش اطلاعات که به طور معمول انجام می شود خدشه ای به تمامیت داده پیام وارد نمی کند.
و- سیستم رایانه ای (Computer System) : هر نوع دستگاه یا مجموعه ای از دستگاههای متصل سخت افزاری نرم افزاری است که از طریق اجرای برنامه های پردازش خودکار داده پیام عمل می کند.
ز- سیستم اطلاعاتی (Information System) : سیستمی برای تولید (اصل سازی)، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش داده پیام است.
ح- سیستم اطلاعاتی مطمئن (Secure Information System) : سیستم اطلاعاتی است که:
1- به نحوی معقول در برابر سوء استفاده و نفوذ محفوظ باشد.
2-سطح معقولی از قابلیت دسترسی و تصدی صحیح را دارا باشد.
3-به نحوی معقول متناسب با اهمیت کاری که انجام می دهد پیکربندی و سازماندهی شده باشد.
4-موافق با رویه ایمن باشد.
ط- رویه ایمن (Secure Method): رویه ای است برای تطبیق صحت ثبت داده پیام، منشا و مقصد آن با تعیین تاریخ و برای یافتن هر گونه خطا یا تغییر در مبادله، محتوا و یا ذخیره سازی داده پیام از یک زمان خاص. یک رویه ایمن ممکن است با استفاده از الگوریتمها یا کدها، کلمات یا ارقام شناسائی، رمزنگاری، روش های تصدیق یا پاسخ برگشت یا طرق ایمنی مشابه انجام شود.
ی- امضای الکترونیکی (Electronic signature) عبارت از هر نوع علامت منضم شده یا به نحو منطقی متصل شده به داده پیام است که برای شناسائی امضا کننده داده پیام مورد استفاده قرار می گیرد.
ک- امضای الکترونیکی مطمئن
فهرست مطالب
باب اول- مقررات عمومی    2
مبحث اول – در کلیات    2
فصل اول- قلمرو و شمول قانون    2
فصل دوم – تعاریف    2
فصل سوم- تفسیر قانون    5
فصل چهارم – اعتبار قراردادهای خصوصی    5
مبحث دوم- در احکام داده پیام    5
مبحث سوم- داده پیام مطمئن    7
مبحث چهارم- مبادله داده پیام    8
فصل سوم- تصدیق دریافت    9
باب دوم – دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی    11
باب سوم – در قواعد مختلف    12
مبحث اول- حمایت های انحصاری در بستر مبادلات الکترونیکی    12
فصل دوم- در قواعد تبلیغ    14
فصل سوم – حمایت از داده های پیام های شخصی    15
مبحث دوم – حفاظت از داده پیام در بستر مبادلات الکترونیکی    16
فصل اول – حمایت از حقوق مولف در بستر مبادلات الکترونیکی    16
فصل دوم – حمایت از اسرار تجاری    17
فصل سوم – حمایت از علائم تجاری    19
باب چهارم – جرایم و مجازات ها    19
مبحث اول- کلاهبرداری کامپیوتری    19
مبحث دوم- جعل کامپیوتری    20