ادبیات نظری و پیشینه تحقیق برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری

دانلود ادبیات نظری و پیشینه تحقیق برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری (فصل دوم) در 65 صفحه در قالب word , قابل ویرایش ، آماده چاپ و پرینت جهت استفاده.

مشخصات محصول:
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

کاربردهای مطلب:
منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

قسمتهایی از مبانی نظری:

مقدمه
 در وضعیت حاضر، یکی از چالش های بزرگ فراروی بازاریابی گردشگری، ضرورت اتخاذ راهبرد(برنامه استراتژیک) موثر برای جایگاه یابی مقصد است. برای اینکه یک مقصد به نحو مؤثری در بازار هدف مورد تبلیغات پیشبردی قرار گیرد، یک مقصد باید به نحو مطلوبی نسبت به رقبای خود متمایز گردد یا به عبارت دیگر جایگاه مثبتی در ذهن مصرف کننده اشغال کند. کلیدی ترین مسئله در فرآیند جایگاه یابی ایجاد و مدیریت یک ادراک یا انگاره متمایز و جذاب از مقصد است( کالانتونه  و همکاران، 1989) ( بیرلی  و مارتین ، 2004).
دولت ها روز به روز بیشتر به این واقعیت پی می برند که جهانگردی نه تنها طیفی بسیار گسترده از اثرگذاری را دارد، بلکه به صورت بالقوه موجب تجدید حیات اجتماعی و فرهنگی می شود. از این رو، در صحنه توسعه جهانگردی، برنامه ریزی نقشی مهم تر پیدا می کند. زیرا انتظارات و هدف های دولت ها از توسعه جهانگردی به فراسوی منافع اقتصادی می رسد، و برای دستیابی به این هدف ها و تأمین انتظارات و خوسته ها، برنامه ریزی اهمیت بیشتری پیدا می کند( جهانگردی در چشم اندازی جامع، ص 395).
هر چند توسعه ی گردشگری منافع اقتصادی و اجتماعی زیادی به همراه دارد، اما اثرات منفی زیادی نیز می تواند به همراه داشته باشد. بنابراین برنامه ریزان بایستی راه هایی را برای توسعه در نظر گیرند که باعث رفاه و سعادت جامعه میزبان شود( گلدنر و ریچی، 2009، ص 444).در این فصل از تحقیق به بررسی نظریات مطرح شده در باب گردشگری پرداخته می شود. حال آنکه نظریات مطرح شده در هر رشته و به طور اختصاصی تر در هر شاخه ارزشمندترین سرمایه آن رشته می باشند.

تعریف گردشگری
  تعاریف زیادی از گردشگری از صاحب نظران مطرح شده است که در زیر به چند مورد اشاره می شود:
1.    مکین(1977)تعریف خود از گردشگری را چنین بیان میکند:
      خواست عمیق انسان برای شناخت دیگران به صورت دو جانبه؛ همان گونه که ممکن است بخواهیم خودمان را بشناسیم..به عبارتی تمایل به دیدن، شنیدن و درک همه ی پدیده های جالب در دنیا.
2.    رایان (1991)گردشگری را این گونه تعریف میکند:
      اساسا گردشگری تجربه مکانهاست.محصول گردشگری صرفا مقصد گردشگر نیست، بلکه کسب تجربه از مکان و آنچه در آنجا اتفاق می افتد است.گردشگری مجموعه ای از تعاملات بیرونی ودرونی است.
3.    میدلتون(1998)گردشگری را چنین تعریف میکند:
اگرچه مسافرت وگردشگری یک صنعت توصیف می شود، بهتر است آن را به عنوان یک بازار کل درک کنیم که مجموعه ای از تقاضای مصرفی ملاقات کنندگان را با دامنه ای گسترده از محصولات برآورده می کند (برنز،1999:30-29).
از دیدگاه میل و موریسون ، گردشگری به مجموع فعالیتی اطلاق می شود که در جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می افتد. این فرآیند شامل هر فعالیتی نظیر برنامه ریزی، سفر، مسافرت به مقصد، اقامت، بازگشت و حتی یادآوری خاطرات آن نیز می شود. همجنین فعالیت هایی را که گردشگر به عنوان بخشی از سفر انجام می دهد نظیر خرید کالاهای مختلف و تعامل میان میزبان و مهمان را نیز در بر می گیرد. به طور کلی می توان هرگونه فعالیت و فعل و انفعالی را که در جریان سفر یک سیاحتگر اتفاق می افتد گردشگری، تلقی کرد(میل و موریسون، 1992م).

تاریخچه برنامه ریزی استراتژیک
آثار به جای مانده از زندگی بشر اولیه در صدها هزار سال قبل از این، نشان می دهد که از همان ابتدا برنامه ریزی ضرورت داشته است. مثلاٌ در شکار، که بالضروره به صورت گروهی صورت می گرفت. گردآوری افراد و ابزار سازماندهی و خلاصه هدایت آنان در حین شکار، مدیریت اولیه را به برنامه ریزی ابتدایی پیوند می داد. از بدوی ترین و ساده ترین فعالیت های گروهی بشر در رفع مایحتاج خود ( نظیر همین شکار، یا خوشه چینی) تا جدیدترین و پیچیده ترین فعالیت های اقتصادی که عمدتاٌ از اواخر قرن هفدهم و در چارچوب صنایع و بازارگانی رونق گرفته، در دوران انقلاب صنعتی متجلی گشتند، عموماٌ نیاز به برنامه ریزی را به ثبوت رسانیدند. تصمیماتی که قابل برنامه ریزی و اجرا بوده است و به نتایجی مورد قبول عامه مردم، یا اکثریت اعضا یک جامعه منجر می گشت خواه ناخواه اساس و مایه هزاران عرف و آداب و سنن حکومتی- اداری کنونی قرار گرفته اند.
ماهیت سنتی سیاسی- اجتماعی و به اصطلاح ساختار فرهنگی اجتماعات کنونی بشری، حاصل تجربیات موفقی از این این گونه تصمیم ها و مدیریت ها است که به صورت شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و اکنون تنها برای ثبت و ضبط در تاریخ، ترسیم خط زندگی بشر و نهایتاٌ  اصلاح مسیر آنها، به مدد بررسی ها و تحقیقات لازم به وسیله انسان شناس ها، مطالعه و تدوین شده و به نگارش در می آیند. مراکز بزرگ تمدن باستان، نظیر ایران، چین، مصر، یونان و روم، هرکدام به سهم و مطابق با مقتضیات جغرافیایی – اجتماعی و عقیدتی خود، دارای نظام های دارای انسجام و نسبتاٌ مستحکم، و برنامه ریزی های ضمنی بوده اند که گاه چندین قرن از تاریخ آنان و مبانی فکری دانشمندانی چون کنفسیوس، سقراط، افلاطون و ارسطو را تشکیل می دهد.
اولین متفکر بزرگی که به اندیشه استراتژیکی شکل داد فیلسوفی چینی به نام «سون تسو» بود که رساله اش را در 400 سال قبل از میلاد تحت عنوان« هنر جنگ» نگاشت و به عنوان پدر استراتژی شناخته شده است. این فیلسوف استراتژی را در اصطلاح نظامی هنر و فن طرح ریزی، ترکیب و تلفیق عملیات نظامی برای رسیدن به هدف جنگی مشخص تعریف می کند( مقدس 1370، ص 37).
واژه استراتژی  از لغت یونانی( استراتژیا) گرفته شده است که در حدود 400 سال قبل از میلاد به کار می رفته و به « هنر و علم هدایت نیروهای نظامی» اطلاق می شده است. لغت مزبور نیز ظاهراٌ از کلمه « استراتگو » مرکب از « استراتوز» به معنای ارتش و « اگو » به معنای رهبر گرفته شده است که به معنای فرمانده لشکر است. فنونی که یونانیان و رومیان برای احراز پیروزی در جنگ به کار می بردند و در حقیقت نوعی حیله نظامی بود که « استراتژم » یا « استراتژمس » نامیده می شد. سپس در زمان ناپلئون استراتژی تعریف دیگری پیدا کرد، « علم حرکات و طرح های نظامی» . به هر حال در اواخر قرن هجدهم« استراتژی» علم فرماندهان عالی به معنای ترکیبی از اطلاعات نظامی آنها و حرکاتی که به کار می بسته اند، بود و پس از جنگ های پیروزمدانه ناپلئون، استراتژیستی به نام « کلائوزویتس» استراتژی را چنین تعریف می کند:« فن هدایت نیرو و تطبیق و هماهنگ ساختن نیروها جهت نیل به هدف های جنگ» . به عبارت دیگر« دادن طرح و اجرای آن» ( ابراهیمی نژاد، 1379، ص 13).
تکامل استراتژی از زمان مرگ کلائوزویتس که در حقیقت بنیانگذار اصلی استراتژی در قرن نوزدهم بود، برخلاف دوران گذشته، بیش از آنکه از تحول آراء و افکار ناشی شده باشد، بر اثر سیر وقایع روی داده است. انقلاب صنعتی در اروپا سبب تحول مفهوم سنتی استراتژی گردید. اختراع ماشین بخار و سایر پیشرفت های صنعتی موجب سرعت جابجایی انسان و کالا چه در بر و چه در بحر شد. تحول در امر مخابرات باعث شد که فرماندهان نظامی بتوانند نیروها را بهتر کنترل کنند. وقوع انقلاب اجتماعی نیز طرز تفکر و شیوه های هدایت و کنترل انسان ها را دگرگون کرد. در نتیجه در سال های اولیه قرن بیستم شاهد تلقی جدید و متفاوتی از استراتژی هستیم.
دو متفکری که در تئوری های نقش مهمی داشتند« الفرد ماهان» و « هانس دلبروک» بودند،  که بر ارتیاط نزدیک جنگ و سیاست تاکید کردند. جنگ جهانی دوم میدان آزمونی برای متفکران استراتژی دوران بود. زیرا این جنگ حقیقتاٌ جنگی بود که مستقیم و غیر مستقیم کلیه کشورها و قاره ها را در بر گرفت و طی آن تدابیر یک جنگ تمام عیار، اقدام های سیاسی، جنگ اقتصادی، روانی، علم و عملیات نظامی در هم آمیخت. در این جنگ به دلیل به کار گیری گسترده سایر علوم و تکنولوژی ها در جنگ و بروز تحولات زیاد استراتژی از چارچوب نظامی صرف خارج شد( مقدس، 1375، ص 37) . 

قسمتهایی از پیشینه پژوهش:

معصومی(1379) درپایان نامه کارشناسی ارشد خود تحت عنوان" برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری منطقه ای" ابتدا به شناخت ابعاد محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی فعالیت گردشگری و ارتباط بین ابعاد و پیامدهای بالقوه و بالفعل مربوط به هربعد پرداخته است.با کنار هم گذاشتن مشخصات هربعد ماهیت گردشگری روشن و به زبان برنامه ریزی بیان گردیده است.درفصل دیگر به تشریح سیرتکامل رویکردهای برنامه ریزی گردشگری نحوه شکل گیری، اصول، فرایند برنامه ریزی، نقاط قوت وضعف هر رویکرد پرداخته شده است.با بکارگیری مدل منتخب دربرنامه ریزی نمونه موردی علاوه برآزمایش کارایی مدل تدوین یک سند برنامه آکادمیک توسعه گردشگری درمنطقه از ستانده های اصلی تحقیق بوده است.

لادیرا وهمکارانش درمقاله ای با"عنوان برنامه ریزی استراتژیک جهانگردی درعمل" که درسال2010به چاپ رسید به بیان اهمیت فرایند برنامه ریزی استراتژیک مشارکتی برای مدیریت گردشگری درسطوح ملی و منطقه ای پرداختند ومنافع این نوع برنامه ریزی برای رسیدن به گردشگری پایدار را تشریح نمودند.این مقاله با استفاده از انجام13 مطالعه موردی درمناطق مختلف پرتغال انجام گرفته است.ازنتایج این تحقیق این است که مدیریت اثربخش هرمقصد گردشگری با پیروی از یک استراتژی گردشگری دقیق و توسعه یافته که همه ذی نفعان را درنظرمی گیرد می تواند بهبود یابد.

فهرست مطالب ادبیات نظری و پیشینه تحقیق برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری (فصل دوم) به شرح زیر می باشد:

2-1) مقدمه             
2-2) سیر و سفر از دیدگاه قر      
2-3) سخنان بزرگان دین در مورد سفر            
2-4) تعریف و مفهوم نظام گردشگری           
 2-4-1) تعریف گردشگری       
2-5) پیشینه جهانگردی در استان کرمان        
2-6) تاریخچه و منشأ برنامه ریزی استراتژیک         
 2-6-1) تاریخچه برنامه ریزی استراتژیک    
  2-6-2) تاریخچه برنامه ریزی استراتژیک در غرب      
   2-6-3) تاریخچه برنام ریزی استراتژیک در ایران  
2-7) مدل های نظری برنامه ریزی استراتژیک          
  2-7-1) مدل برنامه ریزی استراتژیک پایه       
   2-7-2) مدل برنامه ریزی استراتژیک مبتنی بر هدف     
    2-7-3) مدل برنامه ریزی استراتژیک تعدیلی        
     2-7-4) مدل برنامه ریزی استراتژیک سناریویی       
     2-7-5) مدل برنامه ریزی استراتژیک ارگانیک     
     2-7-6) مدل برنامه ریزی استراتژیک استونر و فریمن     
     2-7-7) مدل برنامه ریزی استراتژیک برایسون     
     2-7-8) مدل برنامه ریزی استراتژیک  دانکن       
     2-7-9) مدل برنامه ریزی استراتژیک دیوید         
     2-7-10) مدل برنامه ریزی استراتژیک هکس       
    2-7-11) مدل برنامه ریزی استراتژیک پیرس و رابینسون     
   2-7-12) مدل برنامه ریزی استراتژیک گود اشتاین       
    2-7-13) مدل برنامه ریزی استراتژیک وایتمن     
    2-7-14) مدل برنامه ریزی استراتژیک دفت        
 2-7-15) مدل برنامه ریزی استراتژیک گلوئیک      
2-8) ابعاد برنامه ریزی               
    2-8-1) بعد زمان در برنامه ریزی           
    2-8-2) بعد کاربرد در برنامه ریزی      
    2-8-2-1) برنامه های تک کاربردی       
      2-8-2-2) برنامه های دائمی       
  2-8-3) بعد وسعت در برنامه ریزی      
      2-8-3-1) برنامه ریزی استراتژیکو       
      2-8-3-2) برنامه ریزی تاکتیکی      
      2-8-3-3) برنامه ریزی عملیاتی       
2-9) اهمیت برنامه ریزی جهانگردی      
2-10) نظام دهی گوناگون مدل برنامه ریزی استراتژیک جهانگردی    
2-11) مزایا و معایب الگوی استراتژیک برنامه ریزی جهانگردی  
    2-11-1) مزایا       
    2-11-2) معایب      
2-12) برنامه ریزی توسعه گردشگری      
2-13) سیر تحول برنامه ریزی گردشگری         
2-14) مراحل توسعه و تکامل گردشگری     
2-15) سطوح برنامه ریزی توسعه گردشگری    
    2-15-1) سطح بین المللی برنامه ریزی گردشگری   
    2-15-2) برنامه ریزی گردشگری در سطح ملی    
    2-15-3) برنامه ریزی گردشگری در سطح منطقه ای    
   2-15-4) برنامه ریزی در سطح زیر منطقه ای   
    2-15-5) برنامه ریزی در سطح پهنه توسعه و کاربری زمین     
     2-15-6) برنامه ریزی در سطح سایت     
    2 -15-7) طراحی تسهیلات   
2-16) بررسی تحقیقات انجام شده     
  2-16-1) تحقیقات انجام شده در داخل      
   2-16-2) تحقیفقت انجام شده در خارج    
منابع